Το Γλαύκωμα αποτελεί μια χρόνια πάθηση του ματιού που έχει ως χαρακτηριστικό την καταστροφή του Οπτικού Νεύρου. Είναι μια πολύ επικίνδυνη και ύπουλη νόσος που, αν παραμείνει ανεξέλεγκτη, μπορεί να οδηγήσει στην τύφλωση. Το Οπτικό Νεύρο μπορούμε να το παρομοιάσουμε σαν το καλώδιο που συνδέει το μάτι με τον εγκέφαλο, και είναι υπεύθυνο για την μεταφορά των εικόνων σε αυτόν. Γίνεται εύκολα αντιληπτό λοιπόν, ότι αν το καλώδιο αυτό αρχίσει να καταστρέφεται, αυτό θα επηρεάσει αρνητικά και την όραση. Η καταστροφή του Οπτικού Νεύρου γίνεται (στις περισσότερες περιπτώσεις) με την αύξηση της Ενδοφθάλμιας Πίεσης (δηλαδή της πίεσης του ματιού). Μπορούμε να πούμε ότι η αυξημένη πίεση ‘’στραγγαλίζει’’ σιγά σιγά το Οπτικό Νεύρο, σκοτώνοντας τα νευρικά κύτταρα που το αποτελούν.

glaucoma

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ, ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΛΑΥΚΩΜΑΤΟΣ

Οι αιτίες του Γλαυκώματος δεν είναι συγκεκριμένες, πράγμα που κάνει την διάγνωση και την αντιμετώπισή του πιο δύσκολη. Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι σχετίζονται με διάφορες μορφές Γλαυκώματος. Κάποιοι από αυτούς είναι η αυξημένη Ενδοφθάλμια Πίεση, το θετικό οικογενειακό ιστορικό, η υψηλή μυωπία, ο λεπτός κερατοειδής, κάποιες χρόνιες παθήσεις όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η μακροχρόνια χρήση κορτιζόνης, το ιστορικό οφθαλμικού τραύματος, κ.α.

Το πρόβλημα με το Γλαύκωμα είναι ότι είναι μια σιωπηλή, ύπουλη νόσος, γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις τα αρχικά συμπτώματα είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αντιληπτά, ή απλά δεν υπάρχουν παρά μόνο σε πιο προχωρημένα στάδια. Βασικό χαρακτηριστικό είναι η απώλεια της περιφερικής όρασης αρχικά, γεγονός που κάνει δύσκολή την αντίληψη του προβλήματος. Η κεντρική όραση παραμένει άθικτη στην αρχή, και αν σκεφτούμε ότι  π.χ κάποιος εμφανίζει γλαυκωματικές αλλοιώσεις μόνο στο ένα μάτι, τότε καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για να το καταλάβει ο ασθενής αυτός από μόνος του. Όταν η νόσος εδραιωθεί και συνεχίζει να εξελίσσεται, τότε αναπόφευκτα θα επηρεαστεί και η κεντρική όραση (αφού η περιφερική όραση θα έχει καταστραφεί), και τότε γίνεται και αντιληπτό από τον ασθενή γιατί η όραση μειώνεται δραματικά. Στο τέλος ακολουθεί η τύφλωση.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΓΛΑΥΚΩΜΑΤΟΣ

Η διάγνωση του Γλαυκώματος γίνεται αρχικά με έναν πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο, δηλαδή μέτρηση οπτικής οξύτητας, τονομέτρηση, έλεγχο στη σχισμοειδή λυχνία (γωνία προσθίου θαλάμου, ψευδοαποφολιδωτικό  υλικό κ.α) και βυθοσκόπηση για έλεγχο της κεφαλής του Οπτικού Νεύρου. Επειδή όμως πολλές φορές τα ευρήματα δεν είναι αρκετά, και επειδή χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο ενδελεχή στοιχεία, τότε συνεχίζουμε σε πιο εξειδικευμένες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως τα Οπτικά πεδία, το OCT του οπτικού νεύρου, το GDX κ.α. Αυτές οι εξειδικευμένες εξετάσεις μας δίνουν μια πλήρη άποψη για την κατάσταση, και ανάλογα αποφασίζουμε αν χρειάζεται αγωγή, ή απλή παρακολούθηση.

Στην πρώτη γραμμή της αντι-γλαυκωματικής αγωγής βρίσκονται τα φάρμακα (σταγόνες στην πλειονότητα). Αν και η αγωγή αυτή είναι καθημερινή και ο ασθενής πρέπει να λαμβάνει τις σταγόνες του μια ή δύο φορές κάθε μέρα χωρίς διακοπή, είναι η αγωγή που χρησιμοποιείται περισσότερο, γιατί δεν είναι επεμβατική. Πολλοί γλαυκωματικοί ασθενείς κάνουν και διάφορες συνεδρίες με συγκεκριμένα laser (yag, slt κ.α), τα οποία έχουν καλά αποτελέσματα, αλλά δυστυχώς πολλές φορές δεν διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην τελευταία γραμμή βρίσκονται οι αντί-Γλαυκωματικές επεμβάσεις, οι οποίες αποτελούν επεμβατική μορφή θεραπείας. Υπάρχουν διάφορες επεμβάσεις  ( Τραμπεκουλεκτομή, βαλβίδες κτλ.) οι οποίες ρίχνουν την Ενδοφθάλμια πίεση, χωρίς να χρειάζεται επιπλέον φαρμακευτική αγωγή. Βεβαίως , πολλές φορές ακόμα και αυτές οι επεμβάσεις μπορεί να σταματήσουν να βοηθούν στην ρύθμιση της πίεσης, και να χρειαστεί επαναληπτική επέμβαση μετά από μερικά χρόνια, ή συνέχιση της φαρμακευτικής αγωγής.  Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια με την εξέλιξη της γονιδιακής ιατρικής και της χρήσης των βλαστοκυττάρων, υπάρχουν νέες θεραπείες σε πειραματικό στάδιο οι οποίες υπόσχονται πολλά. Συγκεκριμένα , οι θεραπείες αυτές έχουν δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αναγέννηση των κατεστραμμένων νευρικών κυττάρων (από την αυξημένη πίεση), γεγονός που σημαίνει ότι η ανάκτηση της χαμένης όρασης θα είναι δυνατή στο μέλλον. Δυστυχώς, με τις σημερινές θεραπείες αυτό είναι ακόμα ανέφικτο, δηλαδή ό,τι χάνουμε από το Γλαύκωμα δεν μπορούμε να το επανακτήσουμε. Ελπίζουμε αυτό να αλλάξει στο άμεσο μέλλον, για όλους τους ανθρώπους που πάσχουν από την ύπουλη αυτή νόσο.

Συμπερασματικά, το μόνο που μπορεί να μα σώσει από το Γλαύκωμα είναι η πρόληψη. Οπότε, μην αμελείτε την υγεία των ματιών σας.

espa_jason

Μέγεθος Γραμματοσειράς
Αντίθεση